Oh, dus jij hebt een oordeel? Dank Je wel !!!

Wat wordt er toch veel geoordeeld en geventileerd! Social media maakt het ons ook wel erg gemakkelijk maar ook in de praktijk merk je dat veel mensen oordelen hebben over anderen maar ook over zichzelf. Het haalt ons naar beneden en waarom doen wij dat eigenlijk? Wat is het doel?

Enige tijd geleden merkte ik dat ik mij steeds vaker ging irriteren aan de onderwerpen die aangesneden werden op Social media. Of eigenlijk.. ik irriteerde mij vooral aan alle mensen die dan de behoefte voelde (waaronder ikzelf) om overal wat van te vinden en elkaar verwijten te maken. Ik baalde van alle negativiteit! Zelfs de lieve mensen die er een positieve draai aan probeerde te geven irriteerde mij. Sorry, dat onze woede jouw mooie wereld verpest!

Hier moest ik iets mee en al snel had ik een mooie oplossing; Ik ga van Facebook af J Ook beter voor mijn dopamine aanmaak want laten wij wel wezen; het is heel verslavend!

Na 2 weken afkicken was ik er wel aan gewend. Heerlijk al die rust en weinig prikkels van buitenaf.

Hèhè….  Nou nou…. Poeh poeh…  Wat heerlijk…. Hmmmmm…….

Rust en lekker geen irritatie!!!!

Toch?

Ja, vermijden is inderdaad een prachtige oplossing om te dealen met allerlei moeilijkheden uit het leven. Je kan jezelf er geweldig goed mee bewapenen tegen allerlei vervelende emoties zoals woede, angst en verdriet!

Iemand tipte mij zelfs eens om een eigen (denkbeeldig) coconnetje te creëren waarbinnen het leven mooi en liefdevol was. Of het DE OPLOSSING is geweest daar ben ik niet helemaal van overtuigd maar het hielp mij in ieder geval door een moeilijke periode heen.

Terugkerend naar “het oordeel” want om mij heen merk ik steeds vaker dat je juist geen oordeel mag hebben. Leven en laten leven is het nieuwe positieve motto. Maak de mensen blij en geef ze complimentjes en positieve energie. Dat voelt heerlijk en werkt aanstekelijk!

In deze positieve flow kan ik Social media wel weer aan. Ik merk ook weer de positieve kanten ervan op; contact, verbondenheid, informatie en vooral ook humor.

Toch is er een klein stemmetje dat mij attendeert op het feit dat je zonder oordeel niet kunt ontwikkelen. Als ik niets te oordelen zou hebben dan leerde ik nooit begrijpen waarom sommige mensen en/of uitspraken mij mateloos irriteren, bang of verdrietig maken maar ook laten lachen.

Waar komen de plotselinge emoties vandaan? Wat gebeurt er in mijn lichaam? En als het van slag is geraakt; hoe kan ik het weer gerust stellen?

Ons lichaam slaat allerlei herinneringen schematisch op en heeft het geheugen van een olifant. Zo kunnen neutrale stimuli een betekenis krijgen zonder dat wij daar bewust aan meewerken.

Een voorbeeld van neutrale stimuli is muziek. Als je elke keer een bepaald muziekje op zou zetten tijdens een heerlijk warm bad, waardoor jouw lichaam helemaal gaat ontspannen, dan zou je na verloop van tijd het warme bad weg kunnen laten en alleen naar de muziek kunnen luisteren. Jouw lichaam kan deze prettige herinnering, aan het warme bad, zelf onthouden en ontspannen bij het horen van de muziek.

Dit is natuurlijk een prettige situatie maar helaas gebeuren er in het leven ook wel eens vervelende dingen en ook daar reageert het lichaam op. Als je eens van achteren bent overvallen dan zal jouw lijf eerder schrikken (bonkend hart, aangespannen spieren, gestokte adem) bij een klein geluidje dat van achteren komt. Ook daar heb je cognitief geen invloed op.

Bij het aanhoren of lezen van iemands oordeel (pos./neg.) over jou, jouw werk, jouw ideeën kan er een lichamelijke reactie plaatsvinden die je niet direct cognitief kan herleiden. Waardoor je bijvoorbeeld ineens geïrriteerd reageert terwijl de situatie niet eens zo’n heftige reactie had verdiend. In lichaamsgerichte therapie kun je onderzoeken aan welke "lichamelijke herinnering" jouw lichaam een bepaalde gebeurtenis koppelt. Door onderzoek, erkenning en koppeling aan een nieuwe herinnering kun je deze klein-ogende (oordeel) reactie vervangen door een passende nieuwe.

Schiet jij ook wel eens “ineens” in een emotie die je niet direct kunt herleiden? Ik help je graag bij het onderzoek! In sommige gevallen is 1 sessie al genoeg om verder te kunnen.

Oh, dus jij hebt een oordeel?

DANK JE WEL!!!